Hej ogarnięci !!!

Sławni absolwenci

Anna Augustynowicz

Anna Augustynowicz - reżyser teatralny i telewizyjny

Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Wydziału Reżyserii w krakowskiej PWST.
Należy do pokolenia młodych twórców, którzy kształcili się pod okiem Krystiana Lupy. Jej pierwszym samodzielnym przedstawieniem, zrealizowanym jeszcze w czasie studiów było "Życie Wewnętrzne" Marka Koterskiego w Teatrze Bogusławskiego w Kaliszu (1989).

W 1992 roku Augustynowicz została dyrektorem artystycznym Teatru Współczesnego w Szczecinie. Jeszcze w tym samym roku otwarła przy Współczesnym małą scenę - "Malarnię", doskonałą dla inscenizacji współczesnych dramatów kameralnych.
 
Augustynowicz jako pierwsza konsekwentnie wprowadzała na polskie sceny modę na młodą dramaturgię poruszającą ważne problemy społeczne. Właśnie w szczecińskim teatrze odbyły się prapremiery polskie dramatów Stiga Larssona ("Naczelny", "Siostry i bracia"), Clare McIntyre'a ("Bez czułości"), Wernera Schwaba ("Moja wątroba jest bez sensu"). Artystyczne upodobania Augustynowicz najpełniej przejawiły się w inscenizacji tekstu Grzegorza Nawrockiego "Młoda śmierć", opowiadającej brutalnym, naturalistycznym wręcz językiem o morderstwach dokonanych przez młodych ludzi. Augustynowicz połączyła w przedstawieniu środki czysto teatralne, projekcje wideo, atakowała widzów muzyką.

 Podobną metodę stosuje Augustynowicz nawet w realizacjach opartych na tekstach klasycznych - "Balladynie" Juliusza Słowackiego, "Moralności Pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej czy "Śnie nocy letniej" Williama Shakespeare'a. Tu najwyraźniej zaobserwować można główne pragnienie Augustynowicz - by ze sceny zrozumiale mówić o współczesności i do współczesnego widza.

"Podczas przedstawienia słychać, co najlepiej 'trafia' w widzów" - mówiła reżyser w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej". "Albo jest milczenie, które jest gęstym słuchaniem, albo śmiech, albo nerwowe reakcje. Widzów nie wolno traktować jako gorszych czy głupszych niż grono specjalistów. Teatr jest dla wszystkich. Jeżeli działa na poziomie emocji, będzie skuteczny, bo poza wykształceniem i pochodzeniem jesteśmy przecież skonstruowani z emocji. W teatrze nie trzeba wszystkiego rozumieć. Poprzez teatr literacki jesteśmy wprawdzie przyzwyczajeni, by odwoływać się do znaczeń, ale nie wszystkie muszą być przez widza interpretowane. A stopnie trudności tekstów dramatycznych pozostawiam teatrologom."

Ważniejsze wyróżnienia:

  • 1997 - nagroda jury oraz nagroda dziennikarzy za reżyserię przedstawienia "Iwona Księżniczka Burgunda" na 22. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
  • 1998 - "Laur Konrada" za reżyserię sztuki Wernera Schwaba "Moja wątroba jest bez sensu"  na 1. OFSR "Interpretacje" w Katowicach
  • 1998 - Paszport "Polityki" za przedstawienia odważne, mądre, dotykające bolesnych miejsc naszej epoki oraz za kształt artystyczny szczecińskiego Teatru Współczesnego.

 

Aktywna tablica

Nasza szkoła realizuje projekt Priorytet 3 Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025

Licznik odwiedzin

Odsłon artykułów:
3957376

Szukaj